Geschiedenis

Het schuttersgenootschap Orde Eendragt en Vreugde werd opgericht in 1852 en is aangesloten bij de Federatie van Gelderse Schuttersgilden. In 2002 vierde het genootschap derhalve haar 150 jarig jubileum. Ter ere van dit jubileum werd het boek “Dreug on den diek”, geschreven door Thea en Jan de Roos, uitgegeven. Door de jaren heen veranderde er veel binnen het genootschap. Vrouwen konden in het verleden geen lid worden, dat is thans gewijzigd, het vogel schieten vond altijd plaats op het schietterrein op het sportpark, tegenwoordig schieten we bij het gebouw etc. Er zijn ook zaken nagenoeg niet veranderd. Het schieten op de vogel gaat nog steeds in een vast volgorde en met de kermis kan er contant contributie worden betaald. OEV heeft getracht met de tijd mee te gaan zonder tradities uit het oog te verliezen.

Het genootschap bestaat uit verschillende onderdelen ieder met een eigen identiteit. De schietsportclub vormt het grootste onderdeel met een eigen bestuur, de bielemannen zijn het laatst aan het genootschap toegevoegd. Verder kunnen leden kiezen uit het officierenkorps, de majorettes, minirettes, vendeliers, jeugdvendeliers en als laatste de cavalerie. Het gebouw van het genootschap staat ter beschilkking van iedereen, uiteraard zijn er voorwaarden aan het gebruik verbonden. Het gebouw voldoet aan alle milieueisen en is geschikt tot 600 personen.

Algemene geschiedenis 
Schuttersgilden vormden een soort gedisciplineerde burgerwacht die in tijden van nood optraden om de burgers te beschermen en de orde te handhaven. Zij steunden het lokale gezag. Een schutterstuk is een schilderij van een schuttersvendel, vrijwillige stedelijke beschermingscorporaties, zoals handboog- voetboog en kloveniersschutters. Hun gezamenlijk schilderij, het schuttersstuk, behoort tot de hoogtepunten van de 17e eeuwse groepsportretten. “Officieren van de Sint-Jorisdoelen” van Frans Hals en “De Nachtwacht” van Rembrandt van Rijn zijn enkele hiervan. Schutterijen en schuttersgilden hebben perioden van grote bloei gekend. In andere tijden werden ze beknot in hun rechten. In 1901 werd de wet tot oprichting van de Landweer van kracht. Dienstdoende schutterijen werden afgeschaft en schuttersgilden opgeheven. Schuttersgenootschap OEV bestaat nog steeds.

Het gebouw

De schutterij die in 1852 is opgericht heeft een eigen verenigingsgebouw vanaf 1864. Volgens het kadaster was dat gebouw 22,5 meter lang en 11 meter breed. Dit gebouw is in stand gebleven tot 1901 en stond ongeveer op de plek waar nu het OEV I gebouw staat. In 1901 is dit gebouw publiek verkocht voor afbraak, door notaris ten Pol. Het gebouw bracht 700,00 gulden op.  Door de jaren heen is ons gebouw herhaalde malen verbouwd en gerenoveerd.
Telkens met als doel:
* het behoud van de “tent”
* aanpassen aan de moderne situatie

In de oorlogsjaren heeft het gebouw veel geleden. Het dak bestond uit metalen golfplaten die doorzeefd waren met granaatsplinters. Als het regende was het verre van een “dreuge” tent.  In 1949 heeft architect van de Bogaard voor OEV een tekening vervaardigd voor het uitbreiden van het schuttersgebouw.

Deze uitbreiding  betrof het huidige voorgebouw met een breedte van 14 meter en een diepte van 5,75 meter, met pannen afgedekt. Onder het bargedeelte werd tevens een waterdichte kelder gebouwd,  een kelder die het bestuur in 1921 al graag had verwezenlijkt. De hoofdaannemer die dit werk heeft uitgevoerd was aannemersbedrijf Ruud Arntz.

In 1959 vatte het toenmalige bestuur het plan op om de achter de voorbouw gelegen danszaal die gedeeltelijk bestond uit 1902, te vernieuwen en te vergroten.  Dit was een karakteristiek gebouw, duidelijk herkenbaar als schuttersgebouw. Gebouwd in een stijl en vorm die in de dorpen in de omgeving meer voor kwamen. Velen van ons zullen dit gebouw nog wel herkennen van foto’s.

Architect van Dam heeft het ontwerp gemaakt en Arntz-bouwbedrijf heeft het werk uitgevoerd, waarbij de vereniging enige zelfwerkzaamheid heeft verricht. Door o.a. de dansvloer zelf te leggen konden kosten worden bespaard. De houten vloerbalken voor de dans- en podiumvloer waren balken die kwamen uit de oude tent en waren van een goede kwaliteit grenen. De stalen spanten voor de nieuwbouw, een overspanning van 13 meter, zijn door de leden op de scheepswerf in hun vrije tijd gemaakt, hierdoor kon flink worden bespaard op de bouwkosten.

De zaal met een afmeting van 28,55 meter lang en 13,20 meter breed werd voorzien van een plat dak

In 1983 is boven op de schietkelder een neven ruimte van de zaal gebouwd met aansluitend een berging met een afmeting van 14.60 meter lang en 3.55 meter breed, toegankelijk vanuit de zaal. Deze werkzaamheden zijn door Arntz bouwbedrijf  uitgevoerd waarbij verschillende leden gezorgd hebben voor diverse afbouwwerkzaamheden.

Wegens regelmatige lekkage is in 1984 een zadeldak over het bestaande platte dak aangebracht met golfplaten afdekking. Vanaf 1984 heeft het OEV gebouw een dubbel dak boven de zaal. De werkzaamheden werden uitgevoerd door Arntz bouwbedrijf met hulp van enkele leden. In 1988 werd de houtenvloer van de zaal, met de houten balken uit de eerste schutterstent, vervangen door een betonnen ondervloer met daarop een hardhouten dansvloer. Tevens werd op het podium een betonvloer aangebracht waardoor het mogelijk werd om het podium te gebruiken tijdens schietwedstrijden onder het podium.

In 1996 heeft er wederom een uitbreiding plaats gevonden van het OEV gebouw. Links naast het gebouw werd een aanbouw gebouwd van 14,2 meter lang en 3,55 meter breed. In deze ruimte is een stoelen berging gerealiseerd en een dames toiletgroep. Deze aanbouw werd in eigen beheer uitgevoerd.

In 1999  vond er een interne verbouwing plaats. Door verplaatsing van de damestoilet groep ontstond er ruimte in de voorbouw om de herentoiletgroep te vergroten. Tevens werd een ruimte geschapen voor de verkoop van munten tijdens activiteiten. De werkzaamheden werden in eigen beheer door groepen klussers uitgevoerd. Het bestuur zorgde bij deze verbouwing voor de materialen.

Het verenigingsgebouw is voor schuttersgenootschap door de geschiedenis heen erg belangrijk geweest. Steeds is men in het verleden en heden bezig geweest met het gebouw, onderhoud, verbouw en uitbreiding. Steeds aanpassen aan de wensen des tijds en OEV zelf stelde steeds hogere eisen  aan verbetering, gerieflijkheid en bruikbaarheid van het gebouw. Naast de wensen kreeg OEV eveneens te maken met milieu eisen. Het gebouw voldoet aan de nieuwste milieu-eisen en er is een gebruikersvergunning voor 600 bezoekers.

Dankzij de hulp van veel leden zijn diverse werkzaamheden tegen minimale kosten gerealiseerd. Nooit ontving c.q. vroeg OEV om een overheids subsidie.